Hira'ya sesleniş 9

Gözümün nuru Hira, 

Nasılsın? Bak bu sefer fazla bekletmedim seni o çetin ayazda, kapının dışında. 

Gel içeri, sobanın yanında birlikte bekleyelim sana seslenmemi. 

Hira, ihtimaller vadisinden aşağı bırakıyorum kendimi 

 Aşağı düşerken bile bir ihtimalle çarpışıyorum. Düşüşüm yavaşlar diye tutunduğum her ihtimal beni daha da aşağı itekliyor. İhtimaller gebe kalıyor ihmallere. Kendimi ihmale.. 

Hira, adım silindi tüm haritalardan. Medeniyetim Bozkırın ortasında  yalnızlığa sarıldı . Varlığım ortalığa saçıldı. 

Var olduğumun kanıtı olan kimliğimden kayboldu tüm bilgiler. Bir adım yok, memleketim yok, doğum tarihim yok. Onay aldı tüm yokluklarım devlet tarafından. 

Kendimi eski bir kitabın arasında unutulmuş takvim yaprağı gibi hissediyorum. İlk gördüğünde heyecan duyulan sonra varlığına alışılan. Hira, belki buluşuruz ikimiz aynı kitabın arasında. Aramıza sadece sayfalar girsin, razıyım. Ama biz heyecanımızı yitirmeyelim Hira. Birbirimizi her gördüğümüzde heyecandan dilimiz dönmesin sevgi sözcükleri söylemeye. Hira, ben korkuyorum insanların varlığına alışmaktan. Sonra görememekten onlardaki farklı güzellikleri. Korkuyorum, çevremdeki insanlara kör olmaktan, körleşmekten tüm güzelliklere. O yüzden dikkatle bakıyorum herkese, es geçmek istemiyorum kimsenin varlığını. Hira, en büyük kötülüktür bence birine körleşmek, es geçmek karşındakinin varlığını. Biz kötüleşmeyelim Hira, birbirimize karşı, diğer insanlara karşı. Nolursa olsun görelim  karşımızdakinin  güzelliğini. Hira, insanların ihtiyacı var  güzelliğinin yansımasına birinin gözünden. 

Hira, kırgınlıklar pasajında açtım bugün orucumu. Niyetlendim yeni bir kırgınlığa. Her gün farklı bir yerde açıyorum orucumu, her gün farklı bir niyet alıyorum ruhuma. Bazen orucum oluyor tekne, yiyorum ruhumdan bir tekme.. Varsın olsun diyorum kaldığım yerden devam ediyorum. 

Bugünün niyeti beklemek Hira. Durup sadece beklemek. Belki uzak diyarlardan gelecek bir mektubu belki de ruhunun benliğine denkleşmesini beklemek. Beklemeye niyet alınca, beklemek daha güzelleşiyor Hira. Bazen beklenen geldiği halde, onunla birlikte bekliyorsun yine onun gelmesini. İşte böyle etkisiz de oluyor beklemek. 

Dalın çiçeğini beklemesi gibi bekliyorum bekleyeceklerimi.. Bazen geç kalacak, bazen soğuk vuracak ve bahar o yıl gelmeyecek. Ama mutlaka bir gün gelecek. Öyle değil mi Hira? Umudun tanımı bir çiçeğin tomurcuğu olsun gönül sözlüğünde. 

Hira, kalbimden aşağı bir kova pişmanlık dökülüyor. Onu temizleyene kadar kaç kova gözyaşı harcıyorum. Biri öğretmeli pişmanlığa, devrin tasarruf devri olduğunu. 

Hira kendime ulaşmak istediğim yolda kendimin açtığı bir hendeğe takılıyorum. Kendimi kendimden koruyorum Hira. Anla beni. Çekiliyorum zaman geçtikçe hendeğin derinliklerine. Hendek benle doluyor Hira. 

Diğer insanlar pek uğramıyor o yüzden hendeğe takılmıyorlar. Ben kendimin uğrak yeriyim Hira. 

Hira, gönlümde gözyaşımın ulaşamadığı pişmanlıklarım, tedavisi olmayan bir ura dönüşüyor. Sessiz sessiz büyüyor Hira. Can sıkışması şikayetiyle başvurduğum doktor söylüyor. Hanımefendi, kalbiniz artık urdan bir parça. Hani kalbin görevi kan pompalamaktı Hira? Benim kalbim resmen ur kaçakçısı olmuş. 

Alo, polis mi ur kaçakçılığı ihbarı yapacaktım? Yanlış numara mı? 

Pardon beyefendi tüm doğrularım karıştı, birbirine girdi diyip kapatıyorum telefonu. 

Bu aralar telefonları sık sık kapatır oldum bir özürle sonlandırarak.  Aramak istediğimle aradığım uyuşmuyor birbirine. Yanlış numaralara tosluyorum Hira.  Doğrum yok, yanlışım çok yanlış. Ah Hira, ulaşmak neden zor? Haklısın Hira, yeri geldiğinde ulaşamamak bile zorlaşıyor. 

Sen benim en haklı yanımsın Hira. Ruhumun aydınlığı, veda sözcükleri bulmakta zorlanıyorum senin ardından. Ama seni bir kuru elvedaya da sığdırmak istemiyorum. Satırlar yazmak istiyorum sana veda ederken bile. Hani anneler misafir geçirirken bir de kapının önünde saatlerce konuşurlar da öyle ayrılırlar ya. Öyle oluyorum ben de.. 

Hira, çiçeğimin tomurcuğu kendine iyi bak. Görüşelim,,