Bu son seslenişim
Hira’ya Sesleniş .. Canımın baharı Hira, arayışlarımın, kayboluşlarımın isim bulmuş hali .. Kelimelerimin sesini kısrak sesleniyorum sana bu sefer Hira Nerdesin diye sormayacağım çünkü tahmin ediyorum gittiğini. Veda şarkıları çalıyor zihnimde sürekli, susturamıyorum. En korktuğum şey sessiz , duyulmak istemeyen vedalardır. Bu yüzden her giden otobüsün arkasından el sallamak istiyorum ki kimsenin yarım vedası kalmasın ya da her gidenin arkasından su dökmeye çalışıyorum ki giden mutlaka dönsün. Tek kendimin arkasından su dökmedim onda da kendimden gittiğimden beri geri dönmedim , olsun canım sağ olsun . Evet Hira senin de canın sağ olsun . Öyle kimsesizim ki Hira , ruhumu gömdüm kimsesizler mezarlığına. Mezar taşıma ismimi yazacak kimsem bile yok. Kavgası bile kendiyle olacak kadar kimsesiz biriyim. Sevilmenin tanımını yapamayacak kadar sevgisiz bir insan. Sinyal sesinden sonra bıraktığım hiçbir mesaj dinlenilmedi, yolladığım her mektup geri döndü. Postacılar benden me